TOBOGÁN DE EMOCIONES

El problema fue mirar atrás. Paso la vida mirando pol retrovisor.

Lo primero, la salú

Lo primero, lo más importante: la salú. La máquina parez que va acabar pitando y furrulando de forma normal. Ya toi de alta hospitalaria virtualmente, y en quince días de alta laboral, así que habrá que... garrar vacaciones!!

Yo pa Zarréu y yo también, pa Ceuta

¿Alcordáivos de que taba pendiente de la plaza que saqué de operariu, y que igual me manda onde Cristo perdió la zapatilla? Pues, doble salto mortal hacia atrás!! Saqué plaza también en auxiliar administrativo... del Estado!! Así que puede que tenga que dir a tomar pol culo en Asturias... o en España!! Por un lado, lo de dir yo solu ya sabemos tú y yo que me pica, por cosas. Pero me angustia lo que dexo detrás. Esto está postiao con palos de helao. No se qué puede pasar con esta xente... O no sé qué puede pasar si acaben estando meyor.

"Ecton alotrion eista oinkeia
— Del gran Jerónimo Granda, de cuando la radio piquiñina
← Regresar al blog